- rəsmi olaraq
- 【副】公式に[コウシキニ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
rəsmiyyət — is. <ər.> Bir iş yerinə yetirildiyi zaman tələb olunan şərtlər, qayda və üsullar; bir işin rəsmi cəhəti. Mirzənin dəfnindən sonra neçə gün xalq oğlanlarının yanına sər səlamətliyə gəlib getdilər. Bu gəlib getməklik rəsmiyyət idi. Ə. H..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəsmən — z. <ər.> 1. Rəsmi olaraq, rəsmi surətdə. Azərbaycan Ali Soveti Rəyasət Heyətinin fərmanı ilə <Mingəçevirə> rəsmən şəhər adı verilmişdi. Ə. S.. Ədhəm Kərəmzadə vəzifəni rəsmən qəbul etdi. B. Bayramov. 2. məc. Zahirən, zahiri olaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
e’zam — ə. 1) böyü(t)mə, mübaliğə; 2) təzim ə. rəsmi olaraq bir yerə göndər(il)mə, yollan(ıl)ma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəsmən — ə. 1) rəsmi olaraq, qanuni surətdə; 2) m. adət kimi, zahiri surətdə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
loyal — <ing. loyal – sadiq> 1. Dövlət hakimiyyəti qanunlarına, qərarlarına (bəzən yalnız zahiri, rəsmi olaraq) sədaqət göstərən, qanun daxilində hərəkət edən. Loyal adam. Loyal münasibət. 2. Bir şeyə bitərəfcəsinə münasibət göstərən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təsdiq — is. <ər.> Deyilən sözün, başqasının mülahizəsinin, yaxud bir sənədin, faktın və s. nin gerçək olduğunu iqrar etmə, təsdiqləmə. // Yəqinlik. <Ağasəfər> pis xəbərin təsdiqini eşidəcəyindən qorxdu, qondarma bir vəcdlə ətrafına işarə edib … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əmir — sif. <ər.> 1. Bir tayfanın və ya ölkənin başçısı. Qəbilənin əmiri. – Şairin qəzəllərinə məftun olmuş Dərbənd əmiri onu bu xaraba kənddən öz sarayına dəvət edir. Ə. M.. 2. tar. Bəzi Şərq hökumətlərinin başçılarına və yüksək vəzifəli şəxslərə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cari — sif. <ər.> 1. klas. Cərəyan edən, axan, axıcı. Cari etmək – axıtmaq. Gülab vurma üzə, etmə göz yaşın cari; Gözüm çıxar, o gül üstündə şəbnəm istəmərəm. S. Ə. Ş.. Gözümdə cari edib əşki həm rəvan getmə! X. N.. Cari olmaq – 1) axmaq, tökülmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəsmiyyətçilik — is. İşin əsil mahiyyəti zərərinə olaraq onun rəsmi (zahiri) cəhətinə həddindən artıq fikir vermə, bir şeyə qarşı ifrat dərəcədə rəsmi münasibət. Rəsmiyyətçilik etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açıq — sif. 1. Qapalı olmayan, örtülü olmayan. Açıq pəncərə. Açıq qutu. Açıq kitab. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq z. gördü. N. N.. // Qıfılsız, bağlı olmayan. Açıq şkaf. Açıq qapı. 2. Örtüksüz, üstü örtülü olmayan, damı olmayan. Açıq səhnə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti